آنک کتاب در هیأت یکی از شخصیت‌های خویش

الن سیکسو

ترجمهٔ ماهان تیرماهی

از متن کتاب آنک کتاب در هیأت یکی از شخصیت‌های خویش:

هرآنچه بر سر این دَم می‌آید، بر سر جان، آوایی می‌سازد که باعث می‌شود کاری کنم کتابم بی‌ممنوعیتی برایم بازپخش شود. زبان در حق جان سنگ‌تمام می‌گذارد، دستورزبان منابع بی‌کرانی دارد، درواقع بندبازی می‌کند، موج برمی‌دارد و خم می‌شود، ستون فقرات گربه را دارد، می‌تواند سر فاعل را از لای پای جمله‌اش رد کند.

***

کتاب کمین می‌کند، انتظار می‌کشد، هشدارمان می‌دهد، خود را جمع‌وجور می‌کند ـ بارداری‌ای طولانی، سالیان سال، دهه‌ها.

بدنْ خود را جمع‌وجور می‌کند، خودش را بیان می‌کند. اشباحِ شبیخون‌بَر. شبیخون‌خورده. جسمی بیگانه که خودش را مهیا می‌کند تا در هیأت تنِ کم‌وبیش آشنای من تکلم کند.

جملات اشباح کتاب‌هایند.

***

شناعتِ آخرالزمان را بنگر که از آن هیچ کودکِ مؤلفی بیرون نمی‌آید؛ ولی از سوی دیگر، در فقدان هیبت خَردینهٔ یکی کودک، هیچ آخرالزمانی در کار نخواهد بود.

برگی از آلبوم و شش داستان دیگر
همراه با نقد و مصاحبه

کاترین مانسفیلد، آلیس واکر، سیلویا پلات و …

ترجمهٔ رضا پرهیزگار

از متن کتاب برگی از آلبوم و شش داستان دیگر:

«فکر نمی‌کنم اکنون کسی که پری دریایی دیده وجود داشته باشد. به‌ندرت در هر نسلی بیشتر از یک نفر پیدا می‌شود، و فکر نمی‌کنم تا من زنده‌ام هرگز مرد و زنی یافت شود که آن کودک از آن‌ها به‌دنیا بیاید، پری دریایی را از زیر آب به روی زمین بیاورد، سکوت را درهم بشکند و جهان را نجات دهد.»

همه بیماری‌ها به مرگ ختم نمی‌شوند نامریی‌بودن هم همینطور. می‌توانم صدای شما را بشنوم که می‌گوید «چه حرامزادهٔ خطرناک بی‌مسئولیتی!» و حق با شماست. تمام‌قد با شما موافقم. من یکی از بی‌مسئولیت‌ترین آدم‌هایی هستم که دنیا تا حالا به خود دیده. بی‌مسئولیتی بخشی از نامریی‌بودن من است؛ از هر زاویه به آن نگاه کنید یک انکار است.

به حرف نیامدم

بئاتریس براشر

ترجمهٔ پویا رفویی

از متن کتاب به حرف نیامدم:

هیچ مجازاتی بی‌ملامت نیست. و من مجازات شده بودم. و نه به دست خدایانِ تقدیری مرموز، که به دست اهل سرزمینم، هموطنانم، معاصرانم.

گذشته از ملامت، نیز شفقتی را می‌خواندم که به‌مرورزمان شکل تحسین و احترام به خود می‌گرفت. من تاریخ را ساخته بودم، معطل نماندم تا خودش اتفاق بیفتد.

کلمه‌ها دروغ می‌گویند و به بخشی از زندگی بدل می‌شوند، این است که نباید به خودمان اجازه دهیم تا به آنچه از موسیقی دزدیده‌اند ما را حالی‌به‌حالی کنند: تسلیم‌شدن به متن خطرناک است ــ زیبا که می‌شوند همیشه محل شک است. ناگفته پیداست که ما برآنیم تا اقناع کنیم و شرح دهیم، و زیبایی مفید فایده واقع می‌شود، لیکن ازاین‌رو که آشفته‌بازار عَلَم می‌کنند، هلاک آورند.

ادبیات نازی در قارهٔ امریکا

روبرتو بولانیو

ترجمهٔ یوسف نوری‌زاده

ادبیات نازی در قارهٔ آمریکا، دانشنامهٔ ابداعی شیطنت‌آمیزی دربارهٔ نویسندگان و سلیقه‌آفرینان تخیلی فاشیست، تردستی بولانیو با کاردهایی تیز و پران است. انگار که به نیش‌وکنایه‌زدن به بورخس، کار پسری است طعنه‌زن، بولانیو با دقت نظر شبکهٔ سخت به‌هم‌تنیده‌ای از ادبیات راست افراطی و اهل ادبی را آفریده که در آن هیتلر عبارت از زیبایی، حقیقت، و امیدی بس ازدست‌رفته است.

ــ استیسی دراسمو

گفت امشب به پاریس برمی‌گردم؛ نصف‌شب پرواز دارم. توأمان آه و خُرّه‌ای کشیدم! برای آنکه حرف زده باشم گفتم چه کار چرک‌آلودی! رومرو گفت طبیعتاً؛ کاری بود که شیلی برای او تراشیده بود. نگاهش کردم؛ دم در ایستاده بود و لبخند می‌زد. قطعاً شصت‌سالگی را رد کرده بود! گفت مواظب خودت باش بولانیو، و راه افتاد.

ــ از متن کتاب

دومین گناه

توماس ژاژ

ترجمهٔ مجید نظری

از متن کتاب دومین گناه:

ازاین‌رو تا زمانی که تاریخ روان‌پزشکی «نازی‌زدایی» نشود دریافت موجهی از ماهیت حقیقی مسأله بیماری روانی وجود نخواهد داشت. «روان‌پزشکان معظم» درحکم رهبرانی معظم باید دیده شوند تا شافیانی معظم. آن‌ها برای همقطاران و حاکمان جامعه یار و برای دیوانگان و قربانیان جامعه بار بودند.

همهٔ ما می‌دانیم گناه نخستین یا «آغازین» چیست: «آگاهی به خیروشر».

اما نمی‌دانیم، یا خود را به فراموشی می‌زنیم که دومین گناه چیست: حرف‌زدن به آشکارگی!

توماس ژاژ

جنگ تهیدستان

اریک ووئیار

ترجمهٔ قاسم صنعوی

ناگهان سرها گیج می‌روند و پیکرها سبکی نور را پیدا می‌کنند. آن‌وقت انسان می‌تواند همه‌چیز بگوید! فکرها یکدیگر را جذب می‌کنند، کسانی که کلمه‌هایی از خودشان باقی نمی‌گذارند برای همیشه نابود می‌شوند. به درون گودال می‌افتند. دیگر صدایشان شنیده نمی‌شود، دیگر کسی آن‌ها را نمی‌بیند.

ــ از متن کتاب

مردم داستان می‌خواهند، می‌گویند که داستان روشن‌کننده است؛ و داستان هرچه واقعی‌تر باشد، مردم آن را بیشتر دوست دارند. ولی داستان‌های واقعی را هیچ‌کس نمی‌تواند نقل کند. باوجوداین داستان‌ها ساخته می‌شوند، و ما را از کودکی با آن‌ها نگه می‌دارند: «گوش کنید! بخوانید! نگاه کنید!» امید که حقیقت ما تحقق پیدا کند و از هرچه نزدیک‌تر با ما تماس پیدا کند و با تصویرها و کلمه‌ها تا نهایت حد ممکن ما را به جلو براند.

ــ از متن کتاب

ووئیار در سال ۲۰۱۹ جنگ تهیدستان را پیش از موعد تعیین‌شده منتشر کرد. خودش دراین‌باره می‌گوید: «اوضاع و احوال کنونی [جنبش جلیقه‌زردها] کتاب را جذاب می‌کرد؛ به‌نظرم رسید که زمان انتشار آن رسیده است.»

ــ از مقدمهٔ مترجم

خنیاگر فاجعه
گزیده‌ی شعرها

لوییز گلوک

ترجمهٔ شیرین کریمی

تنهایی درون‌مایه‌ای است که بسیاری از شعرهای گلوک، هر یک به شکل و شیوه‌ای، نقشش را بر خود دارند. دچاربودن به انزوا و جداافتادنی از دیگری که، هرچند بر زندگی شاعر نیز حاکم است، محصول شرایط خاص زندگی او و برآمده از احساسی شخصی نیست، بلکه نوعی از تنهایی است که در حیات انسانی جریان دارد.

خفتم چونان که صالحان بخسبند؛
زیستم چونان که جانیان بزیند
ذره‌ذره به پرداخت تاوانی محال.
و مُردم به تقاص
یکی از انواع شقاوت.

مدرنیسم ارتجاعی
تکنولوژی، فرهنگ و سیاست در دوره وایمار و رایش سوم

جفری هرف

ترجمهٔ محمد هدایتی

… چه شد که مدرنیتهٔ آلمانی به آشویتز راه برد؟ چرا آن ملتی که غره بود به «فرهنگش» به استقبال شرّی چنین عظیم رفت، یا در برابر آن سکوت کرد؟ فاجعهٔ آلمان چه نسبتی با مدرنیته دارد؟ اهمیت این پرسش‌ها تنها معطوف به دهشتی بزرگ که در یک زمان تاریخی خاص روی داده و تمام شده نیست؛ این پرسش‌ها معطوف به امروز و فردا هم هستند.

… آلمان نخستین ملت نوپایی است که آیندهٔ کشورهای کمتر توسعه‌یافته را به آن‌ها نشان می‌دهد. تا زمانی که ناسیونالیسم غربی قدرتمند باقی بماند، کماکان با چیزی شبیه به مدرنیسم ارتجاعی روبه‌رو خواهیم بود.

… چیزی به اسم مدرنیته به‌عنوان یک کلیت وجود ندارد. تنها از جوامعی ملی می‌توان سخن گفت که هرکدام به شیوهٔ خاص خود مدرن می‌شوند. مطالعهٔ حاضر تناقض فرهنگی موجود در مدرنیتهٔ آلمانی را بررسی می‌کند، تناقضی که در آن متفکران آلمانی با نفی عقل روشنگری به استقبال تکنولوژی مدرن رفتند.

ــ از متن کتاب

هتل ساوُی

یوزف روت

ترجمهٔ افسانه قربان‌زاده

… هتل دیگر برایم هیچ جذابیتی ندارد: نه خشکشویی خفه‌کننده‌اش، نه آسانسورچی ترسناک و سخاوتمندش، و نه زندانی‌های آن سه طبقه. هتل ساوُی مثل دنیا بود. چراغ‌های باشکوهی بیرونش می‌درخشید و هفت طبقه‌اش چه زرق‌وبرقی داشت! اما فقر در طبقات بالایش جا خشک کرده بود. آن‌ها که در طبقات بالا بودند درواقع در قعر بوند و در قبرهایی هوایی مدفون بودند. قبرهایی در طبقات بالاییِ اتاق‌های راحت مهمانانی که خوب می‌خوردند و راحت آن پایین نشسته بودند، بدون اینکه تابوت‌های شل‌ووِل بالای سرشان آن‌ها را به دردسر بیندازد.

ــ از متن کتاب

نظریهٔ عمومی فراموشی

ژوزه ادوآردو آگوآلوسا

ترجمهٔ صابر مقدمی

ملهم از ماجرایی واقعی، رمانی شاعرانه و تکه‌تکه، شرح احوال زنی پرتغالی که در آستانهٔ استقلال آنگولا در ۱۹۷۵ خود را در چاردیوار آپارتمانش حبس می‌کند. راوی سوم شخص ضمن ایجاز به زندگی روزمرهٔ لوودو ویکا می‌پردازد که در بالکن منزلش کبوتران را صید می‌کند، بر بالکن سبزیجات می‌کارد و در آشپزخانه آتش‌بازی به‌راه می‌اندازد. رهایی آنگولا از استعمار پرتغال و ترس‌های قهرمان زن کتاب از فضاهای باز در فضای بدبینانه ناشی از اختناق سیاسی به موازات هم پیش می‌روند.

ــ گاردین

«تو می‌توانی دست به جیب نبری و شکمت را خوب سیر کنی. تو و دوستانت دهانتان را با کلمات بزرگ پر می‌کنید: عدالت اجتماعی، آزادی، انقلاب … و در این میان مردم نحیف و نحیف‌تر می‌شوند، به دام بیماری می‌افتند و بسیاری از آنان می‌میرند. شعار برای مردم غذا نمی‌شود. مردم به سبزی تازه و سوپ ماهی خوشمزه حداقل یک بار در هفته محتاجند. من با انقلابی موافقم که با آوردن مردم به پای سفره غذا شروع می‌شود.»

ــ از متن کتاب

الههٔ دهم

کاترین چانگ

ترجمهٔ هستی خداکرمی

… الههٔ دهم از مقام خویش و نیز از نبوغ و نامیرایی خویش محروم شد. من می‌گویم محروم، اما درواقع این او بود که آن‌همه را به سبکی لباسی از خود واتکانید و در گوشه‌ای آرام رهایشان کرد. و آنچه او به‌دست آورد، بی‌کم‌وکاست همان چیزی بود که طلب کرده بود: صدایی برای بیان هرآنچه می‌خواست.

… حالا دانشجوها می‌خواستند برای قربانیان یک ترور و به‌خاطر دانشجویی که سال گذشته در تحسنی علیه دیدار شاه ایران از آلمان شده بود، شمع روشن کنند و شب‌زنده‌داری کنند. جمعیت درحال حرکت به‌سوی ساختمان مجلس بودند، دستان یکدیگر را گرفته بودند و شمع‌ها را در هوا تکان می‌دادند و سرود می‌خواندند و فریاد می‌کشیدند.

ــ از متن کتاب

الههٔ دهم، داستان کاترین و رؤیایش در مصاف با مسأله‌ای حل‌نشده و حل‌نشدنی است: فرض ریمان. ولی نه. صبرکنید، این نه رمانی است دربارهٔ ریاضیات، کتابی است که در آن ریاضی به‌منزلهٔ لنزی است تا از آن به مسائلی بس حاد و تکان‌دهنده نظر کنیم.

ــ مایکو لنتینگ

لایه‌های تاریکی
خوانشی فلسفی از آلبوم لایه‌های تاریکی کیهان کلهر

امیرحسین خلیلی

… آنچه در لایه‌های تاریکی می‌شنویم سیری است از پراکندگی به تشکل. قطعاتی پراکنده که به تدریج فضایی ملودیک پیدا می‌کنند و در قطعهٔ آخر به وحدتی تمام و کمال دست پیدا می‌کنند. صدای آواز در قطعهٔ آخر، صدای یأس و همزمان صدای امید است. صدای کسی که در اعماق تاریکی همچنان در بند تاریکی است؛ یا شاید صدای کسی است که از پس تمام رنج‌هایی که متحمل شده‌ایم به گوش‌مان می‌رسد تا امیدوارمان کند شاید هنوز در جایی، نور امیدی وجود دارد.

… موسیقی خصلتی دوگانه دارد. موسیقی هم فضا خلق می‌کند و هم فضایی را که در آن به نمایش درمی‌آید یا اجرا می‌شود تحت تأثیر قرار می‌دهد: درست به مانند انقلاب‌ها.

ــ از متن کتاب