برزخ

توماس الوئی مارتینث

ترجمهٔ قاسم صنعوی

از متن کتاب برزخ:

… سه شب پیش از چیزی که از آن پس «انقلاب» نام می‌گرفت، امیلیا لیست نام‌های مهمانان عروسی‌اش را به دفتر پدرش آورد. پدرش از او خواست که سبد کاغذهای باطله را در بخاری خالی و همه را به خاکستر تبدیل کند. یک صفحه آراسته به اعلام‌های دستنویس، چسبیده به ته سبد باقی ماند. امیلیا موقع کندن آن، نخستین سطرهایش را خواند: «بدون شمشیر و صلیب از آرژانتین چه چیز می‌تواند باقی بماند؟ چه کسی جرأت خواهد کرد که با محروم کردن اصل ملی از یکی از این دو ستون، به اخلاف بپیوندد؟» امیلیا وقتی با سبد برگشت، ورقهٔ نجات‌یافته از شعله‌ها را به او داد.

… کتاب‌خوان حریصِ تیزهوشی بود. تشابه‌ها بین نخستین نوشته‌های کافکا با تربیت عاطفی فلوبر را درمی‌یابید و با شرح و بسط نابی کشف‌های یک پروفسور کلمبیایی، گی‌یرمو سانچث تروخیو و را که طی سالیان درمورد تأثیر جنایت و مکافات بر محاکمه مطالعه کرده بود برایم توصیف کرد. این پروفسور سرانجام به اینجا رسیده بود که اثبات کند کتاب محاکمه تاروپودی عالی است که به کافکا اجازه داده قطع رابطه‌اش با فلیسه بوئر را نقل کند؛ به این ترتیب از شخصیت‌ها و موقعیت‌ها، مانند از کتابی در کتاب دیگر، استفاده مجدد کرده بود. ما وقت‌مان را با سرگردان کردن خودمان در حکایت‌های بی سر و دم می‌گذراندیم، ولی این امر به‌نظرمان هیچ اهمیتی نداشت، زیرا این تنها هدف‌مان بود: حرف زدن از موضوع‌هایی که در آنجا نمی‌توانستیم با کس دیگری تقسیم کنیم.