کتاب می باقی جدیدترین اثر بهاءالدین خُرَّمشاهی در زمینهٔ حافظ‌پژوهی است. او حافظ‌پژوهی پُرکار است و تا امروز کتاب‌ها و مقالات بسیاری دربارهٔ شعر و شخصیت حافظ نگاشته، که پس از قرآن‌پژوهی دومین زمینهٔ تخصص و پژوهش اوست. کتاب حاضر ۷۴ مقالهٔ جدید به‌قلم اوست.
این مجموعه دارای مقالاتی است که اغلب در آن زمینه‌ها کتاب یا حتی مقاله نوشته نشده است؛ مانند: کلمات و اصطلاحات عامیانه در شعر حافظ، مناسب‌خوانی‌های شعر حافظ، منتقدان و مخالفان حافظ، حافظانِ حافظ و معرفی حافظ‌پژوهانی که حداقل یک کتاب یا پنج مقالهٔ ارزشمند دربارهٔ حافظ نوشته‌اند. همچنین در معرفی اشعار و تعبیرات دشوار حافظ، مقالات متعددی در این کتاب نگاشته شده است؛ از جمله: ماجرا کم کُن و بازآ … و این طفل، یکشبه رهِ صدساله می‌رود.
سعدی در کنار حافظ از شیواترین سخنوران زبان پارسی است. خُرّمشاهی دو بار کلیات سعدی را تصحیح کرده و نزدیک به بیست مقالهٔ سعدی‌پژوهی دارد. این کتاب تدوین و بازآرایی یازده مقاله و گفتار دربارهٔ شعر و شخصیت شیخ اجل سعدی است. نام کتاب از این بیت سعدی گرفته شده است:
«هرکس به زمان خویش بودند من سعدی آخرالزّمانم»
خُرّمشاهی در مقدمهٔ این کتاب، نظر جدیدی را درمورد مقایسهٔ سعدی و حافظ مطرح کرده است و به ماجرای درازآهنگ و بی‌ثمر «سعدی برتر است یا حافظ؟» خاتمه داده است. او دربارهٔ این مقایسه سروده است:
«شبی خرّم به سعدی گفت ای سردار بی‌همتا تو را همتا شود پیدا، ولی حافظ نخواهد شد»
این کتاب شامل ارزیابی و داوری‌های شش‌گانه دربارۀ شعر و هنر و شخصیت فرهنگی و جایگاه هنری شادروان احمد شاملو شاعر بزرگ معاصر و خالی از افراط و تفریط است. در این اثر شش مقاله آمده که مشتمل بر یک مصاحبۀ بلند و پنج مقاله است. مصاحبه را شاعر و شعرپژوه کوشای معاصر آقای مهدی مظفری ساوجی با مؤلف انجام داده است. پس از مصاحبه دو مقالۀ «حافظ شاملو» و «ابراهیم در آتش» از مقالات اصلی این کتاب است. دیگر مقالات هم دربارۀ شعر و مقام شاعری شاملوست. همچنین مقاله‌ای در ارزیابی «کتاب کوچه» است. در این مقالات، مقاله‌ای به شرح دیدار مؤلف با شاملو در آخرین روزهای پربار و پربرکت اوست.
نام کتاب خالی از طنز نیست. زیرا شادروان شاملو اولین شخصیتی است که کلمۀ «به روایت» را در «حافظ شیراز» ــ تصحیحش از دیوان حافظ ــ به‌کاربرده است.
